Żółw to zwierzę potencjalnie długowieczne, lecz wbrew pozorom niezwykle wrażliwe i przy braku właściwych warunków podatne na poważne choroby. Prawidłowo hodowane żółwie chorują rzadko bądź wcale. Na ogół wiele chorób żółwi początkowo nie objawia się w sposób widoczny dla hodowcy, a kiedy możemy zaobserwować ich objawy stan zwierzęcia może być ciężki. Każdy przypadek wymaga natychmiastowej interwencji.

Proces leczenia chorego żółwia często musi być poprzedzony dokładnym wywiadem na temat wszystkich zaszłych okoliczności i czynników. Niektóre z nich mogą mieć związek z chorobą, zatem ich określenie może wpłynąć znacząco na trafność diagnozy oraz ją ułatwić i przyspieszyć, jak również mieć wpływ na dalsze kroki oraz rodzaj i zakres leczenia.

Większość chorób żółwi nie może być samodzielnie leczona przez hodowcę, szczególnie w ich pierwszym stadium, ale w momencie zauważenia objawów chorobowych na hodowcy spoczywa obowiązek przeanalizowania dotychczasowych warunków życiowych żółwia, ostatnich zdarzeń oraz zaobserwowanych zmian w funkcjonowaniu żółwia oraz dostarczenie tych informacji kompetentnym osobom.

Żółwie nie są podatne na ataki większości pasożytów atakujących ssaki, ptaki, czy inne gady. Pomimo tego jest pewna grupa pasożytów, które mogą pojawić się u żółwi i w braku prawidłowej terapii mogą pośrednio lub bezpośrednio powodować u nich poważne problemy zdrowotne, a nawet śmierć. Ponadto infekcja obniża odporność zwierzęcia, co w efekcie może skutkować podatnością na choroby.

Kwestia zapotrzebowania żółwi na wodę jest przedmiotem wielu nieporozumień. Pewne poglądy występujące w obiegu można wręcz uznać za swoisty i szkodliwy mit. Uważa się na ogół że żółwie lądowe (w szczególności żółwie z basenu Morza Śródziemnego) pobierają wodę wyłącznie z pokarmem i nie potrzebują jej osobnego źródła. Zdarzają się twierdzenia jakoby tylko chore żółwie dobrowolnie piły wodę. Tymczasem obserwacje tych gadów w ich naturalnym środowisku wskazują coś całkiem innego.

Odwodnienie to bardzo niebezpieczny stan dla zdrowia żółwia. W warunkach naturalnych zwierzę potrafi znaleźć źródło wody lub odpowiednie schronienie podczas suszy. W niewoli zdane jest na nas i na to co mu oferujemy, na ogół też nie ma możliwości znaleźć odpowiedniego schronienia aby zapobiec dalszej utracie wody. W efekcie może dojść do postępującej utraty płynów z organizmu i poważnych objawów chorobowych.

Przyczyny odwodnień u żółwi lądowych

Odwodnienie jest objawem, a nie chorobą. Jest jednak stanem patologicznym związanym z niewłaściwymi warunkami hodowanymi lub(i) może być następstwem pewnych chorób.

Choroba określana jako tworzenie się piramid na powierzchni pancerza żółwi przejawia się nieprawidłowym, nieregularnym rozwojem karapaksu w postaci stożkowatego wzrostu tarczek - czyli tworzenia się tzw. piramid. Niejednokrotnie na pancerzu tworzą się garby i nierówności, a wzrost odbywa się w nienaturalnym kierunku. Niestety cierpi na tym nie tylko wygląd zewnętrzny zwierzęcia, ale i jego narządy wewnętrzne.

Powstałe w wyniku PGS deformacje są nieodwracalne, lecz można zapobiec dalszemu rozwojowi choroby oferując odpowiednią dietę i warunki żółwiowi.