Testudo horsfieldii, Żółw stepowy w naturze, Zdjęcia żółwi stepowych, Filmy o żółwiach stepowych

Wersja do wydruku

Marzec to szczególny miesiąc w życiu żółwi. Hibernacja powoli dobiega końca i nasteje wiosna - pora prawdziwej aktywności. Dziko żyjące żółwie stepowe opuszczają nory w drugiej połowie miesiąca (samce wcześniej) i rozpoczyna się okres godów. Co to oznacza dla hodowcy? Świadomość tego, że również niebawem żółwie sztucznie zimowane będą wybudzane i trzeba zadbać o to by zafundować im wiosnę, chociażby i "sztuczną" jeśli ta prawdziwa nie dopisze. Potrzebne jest zatem stworzenie zapewnienie dużej ilości ciepła i swiatła (w połączeniu z promieniowaniem UVB), świeżej i wartościowej karmy oraz podwyższonej wilgotności (wiosna w warunkach stepu to pora wilgotna). Najlepiej aby pokarm był różnorodny i bogaty w składniki odżywcze pozwalając uzupełnić pohibernacyjne deficyty. Można nawet żółwiom nieco pofolgować w tym okresie nie robiąc głodówek i podając więcej zieleniny, wszak chodzi o to aby w cyklu rocznym żółwia nastał okres obfitości po zasłużonym "zaciskaniu pasa" przez okres zimowania i poprzedzające go głodówki.


Dziś udało mi się zwymiarować mojego gada. Nie było to łatwe i dlatego wyniki mogą nie być w 100% dokładne, ale mniej więcej się udało. Wymiary te są następujące:

  • wysokość: 6,5 cm
  • długość: 14,7 cm
  • szerokość: 12,7 cm

Hodowca

siwytd (Tomek, lat 31, Gdynia)

O Stefanie

Od niedawna wiadomo, że Stefan jest dziewczynką, ale to nie wpłynie na zmianę imienia :) Mam go od 9 sierpnia 2007 i jest to mój pierwszy gad w domu (zawsze miałem psa). Stefek jest żółwiem stepowym. Jego wieku nie potrafię określić (plastron ma długość około 6,5 cm), gdyż kupiłem go "używanego" od pani, która trzymała go przez około 2 lata na podłodze. Stwierdziłem że u mnie będzie miał lepiej i sprawiłem mu terra.

Zwyczaje i upodobania


Kwestia zapotrzebowania żółwi na wodę jest przedmiotem wielu nieporozumień. Pewne poglądy występujące w obiegu można wręcz uznać za swoisty i szkodliwy mit. Uważa się na ogół że żółwie lądowe (w szczególności żółwie z basenu Morza Śródziemnego) pobierają wodę wyłącznie z pokarmem i nie potrzebują jej osobnego źródła. Zdarzają się twierdzenia jakoby tylko chore żółwie dobrowolnie piły wodę. Tymczasem obserwacje tych gadów w ich naturalnym środowisku wskazują coś całkiem innego.


Żółwie stepowe (Testudo horsfieldi, Agrionemys horsfieldi) są jednym z najpowszechniej hodowanych w domach gatunków żółwi lądowych, nie tylko w Polsce, ale również w wielu innych krajach. Pomimo tego, wciąż wiedza o nich jest tylko powierzchowna.

Żółwie te występują naturalnie na obszarze rozciągającym się od południowo-wschodniego terenu dawnego ZSRR, aż po północno-wschodni Iran, Afganistan, północno-zachodni Pakistan i wschodnie Chiny. Żyją zatem w środkowej części Azji, gdzie panuje skrajny klimat kontynentalny. Aby przetrwać, zwierzęta musiały się przystosować do jego trudnych warunków i sprostać rozlicznym wyzwaniom ekologicznym.


Żółwie stepowe (ang. steppe tortoise, niem. Die Steppenschildkröte) bywają określane różnie, zwłaszcza w literaturze obcojęzycznej. Nazwy, które możemy spotkać to: żółw rosyjski (ang. russian tortoise), żółw afgański (ang. afghan tortoise), żółw środkowoazjatyckie (ang. Central-Asian tortoise) czy żółw czworopalczasty (ang. four-toed tortoise). Nazwa łacińska tego gatunku to Testudo horsfieldii. Można również spotkać się z nieaktualną już nomenklaturą Agrionemys horsfieldii.

Subskrybuje zawartość